Czekałem na galę Fame MMA 3. Dałem ponieść się całemu hajpowi związanemu z radosnymi walkami ludzi, którzy walczyć nie powinni. Razem z moim serdecznym przyjacielem Adamem byliśmy odpowiednio przygotowani do wczorajszej gali. Przekąski, soki, procenty, chęć kibicowania. Wszystko było na swoim miejscu. Punktualnie o 20:00 zasiedliśmy w wygodnych fotelach i obserwowaliśmy. Obserwowaliśmy i powoli traciliśmy chęci do życia (bardziej niż zwykle).

Mógłbym rozpisywać się o wszystkich walkach, analizować każdą sekundę, każdy cios i obalenie zastanawiając sie co poszło dobrze, a co nie do końca tak jak powinno. Ale po co? Wystarczy powiedzieć, że trzy długo wyczekiwane walki skończyły się szybko (w tym dwie zakończone zostały kontuzjami kolejno nogi i ręki). Tydzień temu Mateusz Lip przygotował lepszą analizę starć i wskazywał potencjalnych wygranych (zazwyczaj nie mylił się) więc odsyłam Was do jego tekstu. 

Bardziej niż sam przebieg gali ważniejszy jest natomiast przebieg wieczoru. Nastawieni na kilka godzin dobrej, prymitywnej i wulgarnej, ale dobrej zabawy planowaliśmy po gali rozejść się i zasnąć snem sprawiedliwych myśląc, że podobnie jak poprzednia edycja "Trójka" potrwa do okolic pierwszej w nocy. Gala skończyła się jednak przed północą. Zawiedzeni ogólnym poziomem walk i kulejącą organizacją zamówiliśmy przewóz osób i zdecydowaliśmy się ruszyć na przygody w Zabrzu. Przygody znaleźliśmy oczywiście tam, gdzie łatwo je znaleźć, w barze. Nie wchodząc w szczegóły spędziliśmy tam kilka miłych godzin w wybornym towarzystwie, porozmawialiśmy o życiu, połapaliśmy kontakty. Trzy godziny i kilka szotów później wrócilismy skąd rozpoczęliśmy podróż. Pod nasze bloki. 

Obudziłem się rano z ciężkim kacem, zarówno fizycznym jak i moralnym. Podsumować galę Fame MMA 3 mogę zakończyć stwierdzeniem: "Niewazne kto wygrał, my przegraliśmy"

TK