Nieustanne Tango
Autorem tekstu jest Piotr Sroka Republika, najbardziej zjawiskowy i nowatorski spośród polskich zespołów. To więcej niż zespół, to fenomen, którego losy odzwierciedlają najnowszą historię popkultury nad Wisłą: od wizerunkowych i muzycznych eksperymentów lat 80., przez narodziny show-biznesu w późnym PRL-u oraz prowizorkę epoki transformacji, aż po lata 90. z ich pomieszaniem gatunków i pogonią za sukcesem.
"Republika. Nieustanne tango" to biografia najważniejszego polskiego zespołu rockowego i fascynująca opowieść o polskiej muzyce, z rockandrollowym etosem po jednej stronie i machinacjami obrotnych menedżerów, bijatykami muzycznych subkultur oraz ambicjami większymi niż "układ na dwie gitary i perkusję" po drugiej.
Niespełna 800 stronnicowa kolumbryna autorstwa polskiego dziennikarza muzycznego i Członka Akademii Fonograficznej ZPAV Leszka Gnoińskiego to pozycja absolutnie obowiązkowa dla każdego fana zespołu spod biało-czarnej flagi. Przepięknie wydana z minimalistyczną, matową, kruczoczarną okładką kompletna historia zespołu, w której znaleźć możemy niezliczoną ilość ciekawostek, anegdot i wcześniej nieznanych faktów z życia członków zespołu czy wielu osób z nim współpracujących. Nie tylko świetnie zaprojektowana graficznie i bardzo przejrzysta, ale zaopatrzona w wiele ciekawych i wcześniej nieznanych nikomu zdjęć, w dużej mierze pochodzących z prywatnych archiwów bohaterów czy ich rodzin. Napisana lekkim, acz odpowiednim językiem, co w połączeniu z ciekawością potencjalnego czytelnika sprawa, że książkę ciężko odłożyć spowrotem na półkę. Jedną z wielu rzeczy, które w tej pozycji mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła jest ilość wywiadów, które zostały tam zamieszczone i które musiałby być przeprowadzone, by książka mogła powstać w swojej formie. Jest tego absolutny ogrom. Książka ma formę monografii, to jest dzieła wyczerpującego dany temat, w tym wypadku dzieje Republiki, w sposób kompletny. I tak właśnie jest. Podzielona ona została bardzo wygodnie i intuicyjnie na rozdziały, które odpowiadają albumom w twórczości zespołu. Podczas podróży przez meandry Nieustannego Tanga towarzyszyć Wam będą chyba wszystkie możliwe emocje- od śmiechu prawie do łez, przez zaskoczenie i niedowierzanie, aż po smutek czy nawet wściekłość. Tak zawiłe, ale też ciekawe były przygody chłopców z białymi flagami.
"Republika. Nieustanne tango" to biografia najważniejszego polskiego zespołu rockowego i fascynująca opowieść o polskiej muzyce, z rockandrollowym etosem po jednej stronie i machinacjami obrotnych menedżerów, bijatykami muzycznych subkultur oraz ambicjami większymi niż "układ na dwie gitary i perkusję" po drugiej.
Niespełna 800 stronnicowa kolumbryna autorstwa polskiego dziennikarza muzycznego i Członka Akademii Fonograficznej ZPAV Leszka Gnoińskiego to pozycja absolutnie obowiązkowa dla każdego fana zespołu spod biało-czarnej flagi. Przepięknie wydana z minimalistyczną, matową, kruczoczarną okładką kompletna historia zespołu, w której znaleźć możemy niezliczoną ilość ciekawostek, anegdot i wcześniej nieznanych faktów z życia członków zespołu czy wielu osób z nim współpracujących. Nie tylko świetnie zaprojektowana graficznie i bardzo przejrzysta, ale zaopatrzona w wiele ciekawych i wcześniej nieznanych nikomu zdjęć, w dużej mierze pochodzących z prywatnych archiwów bohaterów czy ich rodzin. Napisana lekkim, acz odpowiednim językiem, co w połączeniu z ciekawością potencjalnego czytelnika sprawa, że książkę ciężko odłożyć spowrotem na półkę. Jedną z wielu rzeczy, które w tej pozycji mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła jest ilość wywiadów, które zostały tam zamieszczone i które musiałby być przeprowadzone, by książka mogła powstać w swojej formie. Jest tego absolutny ogrom. Książka ma formę monografii, to jest dzieła wyczerpującego dany temat, w tym wypadku dzieje Republiki, w sposób kompletny. I tak właśnie jest. Podzielona ona została bardzo wygodnie i intuicyjnie na rozdziały, które odpowiadają albumom w twórczości zespołu. Podczas podróży przez meandry Nieustannego Tanga towarzyszyć Wam będą chyba wszystkie możliwe emocje- od śmiechu prawie do łez, przez zaskoczenie i niedowierzanie, aż po smutek czy nawet wściekłość. Tak zawiłe, ale też ciekawe były przygody chłopców z białymi flagami.
