Lata sześćdziesiąte dwudziestego wieku. Miasto sypialnia, jak określone zostały Tychy, było rozbudowywane w błyskawicznym tempie. Żuraw wieżowy zakreślił ramieniem szeroki łuk nad placem budowy. Operator pociągnął za gałkę, grube liny zaplątane w metalowe warkocze napięły się i betonowy blok zaczął sunąć w dół.

    O wpływie, jaki kino wywiera na społeczeństwo, nie trzeba wspominać. Wystarczy powiedzieć, że obecnie jest ono źródłem niewyobrażalnej siły opiniotwórczej. Dzięki zastępowi PR-owców, speców od marketingu i reklamy potrafi wpłynąć na masy w kwestiach poglądowych oraz wyznawanych wartości. W ostatnim czasie jesteśmy świadkami powstawania dzieł, które swoją wartością potrafią wzbogacić nasze „ja”, lecz także – niestety – widzimy wzrastającą tendencję do „odgrzewania starych kotletów” w postaci robienia reboot’ów oraz remake’ów starych filmów oraz serii.

TSKSOMD: Najlepszy chłopak, najlepsze bity – lubię utwory rozpoczynające się tymi słowami. Ten tag stał się pewną gwarancją dobrej zabawy. Nie inaczej jest i tym razem – zapraszam was do Rzaboteki.

Debiutancka recenzja Wojciecha Par dotycząca najnowszego singla krakowskiego Pandemic, który został wypuszczony 26 stycznia bierzącego roku. Czy najnowsze wydawnictwo zostało zjedzone bez skrupułów?  Zapraszamy do sprawdzenia recenzji!