Torino to zespół, który wielokrotnie upadał i powstawał z kolan. Jego najlepszy okres został brutalnie przerwany, a momenty, kiedy miało być lepiej pojawiały się raz na kilka lat.
Torino - klub, który mimo strat wciąż daje o sobie znać fot: domena publiczna
Grande Torino - największa tragedia piłkarskich Włoch
Torino z lat 40. był najwspanialszym okresem jaki miał klub. W sezonie 1941/42 do końca walczyli o mistrzostwo kraju z Romą, jednak nie udało się im zdobyć upragnionego trofeum. Niestety ze względu na wojnę zawieszono rozgrywki sportowe. Jednak po zakończeniu działań wojennych było już lepiej - w latach 1945-49 zdobyli 5 razy z rzędu mistrzostwo Półwyspu Apenińskiego. Do legendy przeszedł mecz z Romą w sezonie 1947/48 kiedy przegrywali 0:1, a ostatecznie wygrali 7:1! Zdarzało się, że w ciągu sezonu strzelali ponad 100 bramek - np. w szonie 1947/48 zdobyli ich aż 125! W tym okresie zdarzyło się też, że w pierwszym składzie reprezentacji Włoch aż 10 piłkarzy reprezentowało "Il Toro". Tylko bramkarz nie był związany z "Il Granata".
04.05.1949r. drużyna zakończyła swój żywot. Samolot przewożący piłkarzy i ludzi związanych z klubem rozbił się na wzgórzu Superga w Turynie. Zespół wracał z Lizbony, gdzie rozegrał mecz towarzyski przeciwko Benfice. Spotkanie to było pożegnalne dla kapitana Benfici - Francisco Ferreiry.Około 17:04 samolot rozbił się o mury bazyliki na wzgórzu Superga. Warunki pogodowe, w postaci rzęsistego deszczu i mgły nie ułatwiały pracy pilotom. Nikt nie przeżył. Sauro Toma oraz Renato Gandolfi nie polecieli do Lizbony i dzięki temu przeżyli. Do końca sezonu zostały 4 kolejki, ale włoskie kluby stwierdziły, że ten tytuł należał się Torino. W meczach z Genoą, Palermo, Fiorentiną i Sampdorią grali juniorzy zarówno w drużynie Il Granata, jak i rywali.
Grande Torino - być może najlepsza drużyna piłkarska w historii Włoch fot: torinofc.it
Promyk słońca zgasł
Gigi Meroni był jednym z najlepszych piłkarzy w historii Torino. Był również celebrytą i postacią barwną w piłce. W czasie kontroli antydopingowej wykryto w jego organizmie amfetaminę. Czesał się na Beatlesów. Jego pasją było malarstwo i słuchanie jazzu, a życie towarzyskie było pożywką dla prasy bulwarowej.Po meczu z Sampdorią, które Torino wygrało 4:2 Meroni wraz z Fabrizio Polettim poszli do lokalu "Zambona". Postanawiają przejść ulicę w niestrzeżonym miejscu. Samochód zahacza Polettiego, który został lekko poturbowany. Chcąc dotrzeć jak najszybciej do kolegi Meroni nie zauważa nadjeżdżającego Fiata 124 Cupe. Piłkarz zostaje wyrzucony w powietrze na drugi pas, na którym inny samochód ciągnie go przez kawałek drogi. Obrażenia są tak rozległe, że piłkarz umiera. Kierowcą, który potrącił Meroniego był Attilio Romero, który w przyszłości zostanie prezesem Torino. To za jego kadencji klub złożył wniosek o upadłość w 2005r.
Gigi Meroni - jedna z najbarwniejszych barwach w historii calcio fot: wikimedia commons
Raz lepiej, raz gorzej
Torino po katastrofie w 1949r. tylko raz byli najlepszą drużyną we Włoszech - w 1976r. wygrali rozgrywki ligowe. Od sezonu 2012/13 występują w Serie A, jednak wcześniejsze lata to balansowanie między 1., a 2. poziomem rozgrywkowym we Włoszech. Choć w latach 70. oraz 80. byli w czołówce, tak później zaczął się zjazd z momentami gdy byli na wyżynach formy. W 1992r. byli w finale Pucharu UEFA (obecnej Ligi Europy), w którym ulegli Ajaxowi ze względu na bramki zdobyte na wyjeździe. Obecnie Torino jest ligowym średniakiem, jednak w przeszłości występowali w niej znakomici piłkarze. Ciro Immobile, Fabio Quagliarella, Kamil Glik to tylko parę nazwisk, które można kojarzyć z byczą stroną Turynu.
W przyszłym roku minie 50 lat odkąd Torino po raz ostatni wygrało scudetto fot: wikimedia commons
Autor:Jan Wlekliński